ورود فرزند جدید در خانواده کودک دوزبانه

تولد یک خواهر یا برادر، موقعیتی است که فرصت‌هایی را برای یک کودک دوزبانه می‌سازد تا به از دست دادن توجه انحصاری مادر واکنش نشان دهد. شدت پاسخ‌های کودک دوزبانه و تنظیم‌یافتگی آن‌ها موجب برانگیختن پژوهش‌های بسیاری شد.

متخصصین ابتدا به وسیله رویکردهای طبیعت‌گرایانه به طور روزافزونی نشانه‌های ناسازگاری در کودکان دوزبانه خردسال را پیش و پس از ورود یک خواهر یا برادر تازه متولد شده پیگیری کردند.

دانشمندان دامنه‌ی گسترده‌ای از پاسخ‌ها را گزارش دادند. که بیشتر آن‌ها بار منفی خود را در آهنگ‌ ابراز عواطف نشان می‌دادند. دامنه‌ی این پاسخ‌ها از پاسخ‌های درون نمود که خود را با کاهش لذت، بی‌تفاوتی و کناره‌گیری نشان می‌دهند. تا پاسخ‌های تند و تیزی که با گریه‌، کج‌ خُلقی و درگیری با مادر از جمله بحث، نافرمانی و شیطنت‌های عمدی همراه هستند را در برمی‌گیرند. به علاوه گزارش‌هایی از شکایت‌های جسمانی و مشکلات خواب مطرح شده است. به علاوه‌ی نمونه‌هایی از بازگشت در مهارت‌های خود مراقبتی مثل مشکل در آداب توالت و بازگشت به نوشیدن از شیشه شیر مطرح شده است.

چندین مطالعه با استفاده از رویکردهای شبه آزمایشی با افزودن یک گروه همتا از کودکان دوزبانه ای که تجربه‌ی تولد یک خواهر یا برادر تازه متولد شده را نداشتند، انجام شد. کودکان دوزبانه ای که دوره‌ی گذار به یک خواهر یا برادر بزرگ‌تر را طی کرده بودند. در مقایسه با این گروه، گریه، رفتارهای کمک خواهی و بازداری بیشتری نشان می‌دادند.

یافته‌ها در مورد تغییرات کیفیت ایمنی دلبستگی کمتر روشن هستند. بعضی از شواهد نشان می‌دهند که تولد خواهر یا برادر با کاهش کیفیت ایمنی در دلبستگی همراه بود.
کار دیگری که شامل یک گروه مقایسه نیز بود، نشان داد که کودکان دوزبانه ای که دوره گذار به یک خواهر یا برادرانشان بدون تغییر باقی مانده بود، به احتمال بیشتری تغییر در وضعیت دلبستگی را نشان می‌دادند.

با این وجود تغییر از وضعیت ایمن به ناایمن رایج‌تر از تغییر از وضعیت ناایمن به ایمن بود. و این نشان‌دهنده‌ی افزایش تغییر و تحولات هیجانی است. ولی این تغییرات لزوماً در جهت منفی نبودند.

به طور کلی مطالعات روی ورود یک خواهر یا برادر تازه متولد شده اثبات‌کننده‌ی گفته‌های پیشینیان در مورد آشفتگی‌های حاصل در این مقطع زمانی است. و آن‌ها به این سطح از توافق رسیدند که این امر برای نظم‌یافتگی، بسیار حیاتی است.

در نتیجه، دوره گذار به یک خواهر یا برادر بزرگ‌تر بودن، چالش‌انگیزترین واقعه‌ای است که بسیاری از کودکان دوزبانه آن را تحمل می‌کنند. و مشکلات سازگاری با این امر همچنان موضوع نگرانی والدین است. این امر به ویژه در مواردی مطرح است که پاسخ‌های کودک دوزبانه تند و تیز هستند.

پرخاشگری خواهران و برادران بر 70% خانواده‌‌ها تأثیر می‌گذارد و آن را تبدیل به شکل حاکم خشونت درون خانوادگی ساخته است. این مسئله با مشکلات تنظیم هیجان، اختلالات سلوک، مشکلات برون‌نمود، ضربه آزاردیدگی از سوی خواهر یا برادر، سوء مصرف مواد و بزهکاری مرتبط است.

روابط خواهران و برادران تأثیر مهمی روی شخصیت دارد. تعارض خواهران و برادران سهم بالقوه‌ و مستقلی در آسیب‌شناسی روانی کودکان دوزبانه دارد.